Nâzım Hikmet Kültürevi’nde Ferruh Başağa ve Defne Tesal’ın çalışmalarının yer aldığı “Böyle Rüyadaymış Gibi” standını sanatseverlerle buluşturan Nilüfer Belediyesi, bir de söyleşi gerçekleştirdi. Stant alanındaki söyleşide Türkiye’de soyut fotoğraf, Başağa ve Tesal’ın çalışmaları ortasındaki kurulan ilgi konuşuldu.
Geçtiğimiz günlerde Türkiye’de soyut remin temsilcilerinden Ferruh Başağa ve genç jenerasyon disiplinlerarası sanatçı Defne Tesal’ın çalışmalarını bir ortaya getiren “Böyle Rüyadaymış Gibi” isimli sergiyi Bursalı sanatseverlerle buluşturan Nilüfer Belediyesi, stant çerçevesinde bir de söyleşi düzenledi. Nâzım Hikmet Kültürevi’ndeki stant alanında gerçekleştirilen söyleşiye sanatçı Defne Tesal, standın küratörü Derya Yücel ile Ferruh Başağa’nın torunu İlhan Demirer konuşmacı olarak konuk oldu. Moderatörlüğünü Dilan Deniz’in yaptığı söyleşide, Türkiye’de soyut fotoğrafın tarihi süreci ve sanatkarlar üzerindeki tesirleri, Ferruh Başağa’nın hayatı ve çalışmaları ile özel çalışmaları bir ortada bulunduran “Böyle Rüyadaymış Gibi” standı üzerine konuşuldu.
Soyut fotoğrafın 20. yüzyılın ruhunu temsil eden bir sanat akımı olduğunu söyleyen Derya Yücel, üniversal bir lisan yakalamış olmasının, dünya sanatındaki en değerli birleştirici nokta olduğunu belirtti.
Ferruh Başağa’nın, “Aşk” isimli figüratif soyutlama kompozisyonuyla 1949 yılında düzenlenen 10. Devlet Fotoğraf ve Heykel Sergisi’nde birincilik mükafatı aldığını hatırlatan Yücel, Türkiye’de birinci olan bu olayla birlikte soyut fotoğrafın, kurumsal manada tanındığını ve kabul edildiğini tabir etti.
“Böyle Rüyadaymış Gibi” standının ortaya çıkış sürecini paylaşan, Defne Tesal ile Ferruh Başağa’nın farklı anlayışlar içinde olmalarına karşın bu stantta bir ahenk içinde yer aldığını söyleyen Derya Yücel, konuşmasına şöyle devam etti: “Benim hissiyatım duygu durumum neyse yaptığım stantlar de bununla bağlantılı oluyor. Davet aldığım periyot, içe dönme süreci olduğum periyottu. O yüzden soyut sanata yük veriyordum.
Soyut sanat, görünene dair tüm fenomenlerin aşıldığı, zihinsel bir alan sunuyor bize. Sergiyi, soyut sanat ve düşler ortasında kurduğum bir münasebet üzerinden kurguladım. Zira soyut sanat, tıpkı hayaller üzere kendini birinci bakışta açıklamıyor. Duşta bir hissi anımsatıyor. Farklılıklar üzerinden kurguladım sergiyi. Ferruh Başağa, çağına, çağın dinamizmine, gerçekçiliğine, dönüşümüne, teknolojiye ve sürate inanıyor. Modernizme bakış açısı, geleceğe ve ütopyalara olan inançla alakalı. Onun grafiğine baktığınızda klâsik ve figüratif noktadan sonrasında lekesel daha geometrik ve saf soyutlamaya giden bir sanat serüveni var. Form üzerinden bunu açıklayabiliriz. O, ‘Geometrinin estetiğini arıyorum’ diyor. Defne’ye baktığımızda ise tam aksisi. Şuan içinde bulunduğumuz çağın bütün baş döndürücü suratının karşısında yavaşlama, onun içinde bir durma, durabilme, kendini soyutlama, içe dönme, döngü… Defne’de form açısından ulaşmak istenen bir maksat yok. Onun süreci, zati bu sonuca varan bir sorun. Kendi çağına bakışları ve kendi çağı üzerinden sanat pratiklerini şekillendirmeleri, en kıymetli farklılıklarıydı.”
Ferruh Başağa ile kendi çalışmaları ortasında kurduğu bağa değinen Sanatçı Defne Tesal da, “Ferruh Başağa ile nasıl bir bağımız olabileceğini daha evvel düşünmemiştim. Çalışmalarımızı yan yana görünce, renkler ve çizgiler üzerine gidilmesi, bir hareketi ortaya çıkarma dürtüsü hissettim. O’nun çalışmaları daha dışa dönük ve sert, bendeyse daha içe dönük, belirli bilinmeyen bir hareket var. Bu türlü bir bağ hissettim aramızda” diye konuştu.
Ferruh Başağa’nın torunu İlhan Demirer de, dedesiyle olan anılarını, yaşanmışlıkları ve Ferruh Başağa’nın yapıtlarını ortaya çıkarma serüvenini iştirakçilerle paylaştı.
Kaynak: (BYZHA) Beyaz Haber Ajansı
